Scent of a Woman (Άρωμα Γυναίκας,1992)
Διάρκεια: 156 λεπτά
Σκηνοθεσία: Martin Brest
Πρωταγωνιστούν: Al Pacino, Chris O’Donnell, James Rebhorn
Trailer:
Δείτε ακόμα: The Bourne Identity (Χωρίς ταυτότητα, 2002)
Υπόθεση:
Η ταινία αφηγείται τη ζωή ενός τυφλού, απόστρατου αντισυνταγματάρχη, του Frank Slade. O Frank είναι ένας αυστηρός και συνεχώς κακοδιάθετος άντρας που πνίγει τις σκέψεις του στο ουίσκι. Όταν ένας νεαρός φοιτητής αναλαμβάνει να του κρατήσει συντροφιά κατά τη διάρκεια των Ευχαριστιών, τότε θα ξεκινήσει το ταξίδι που σχεδίαζε από καιρό. Ένα ταξίδι στην Νέα Υόρκη, στο οποίο θα θελήσει να κάνει ότι έχει ονειρευτεί. Οι δύο άντρες έχουν πολλές διαφορές αλλά το μόνο που χρειάζεται για τους φέρει πιο κοντά είναι μια βόλτα με Φεράρι και λίγο Άρωμα Γυναίκας.
Σχόλιο The Minister:
Al Pacino Chris O’Donnell Scent of a Woman αυτά τα τρία πρέπει να σας αρκούν.
Ψάχνετε ακόμα λόγο για να δείτε την ταινία ;
Ας μιλήσουμε λίγο πιο αναλυτικά. Βασισμένο στη νουβέλα του Giovanni Arpino “Il Buio E Il Miele”, το “Άρωμα Γυναίκας”, αποτελεί τη δεύτερη κινηματογραφική μεταφορά, μετά την ιταλική έκδοσή του το 1974 με τίτλο “Il Profumo Di Donna”. Το Scent of a Woman βέβαια, έμελλε να γίνει το πλέον γνωστό απ’ τα δύο στο ευρύ κοινό κι όχι άδικα να θεωρηθεί μία απ’ τις κορυφαίες ταινίες της δεκαετίας του ’90, κι όλων των εποχών.
Η ταινία που χάρισε το μοναδικό του Oscar στον επικό Al Pacino (τόσο αδικημένος ηθοποιός, τόσα αριστουργήματα και μόνο ένα Oscar) που με τις ερμηνείες του έχει γράψει την δικιά του ιστορία στον κινηματογράφο. Δεν θέλω να σας κουράσω με το πόσο καλός είναι ο συγκεκριμένος ηθοποιός και το τι έχει δημιουργήσει αλλά και τι ρόλους έχει παίξει. Αυτό θα το αφήσω σε εσάς να ανακαλύψετε με λαχτάρα το τι σημαίνει Al Pacino. Όσο για τον τότε πιτσιρικά Chris O’Donnell, ήταν αυτό ακριβώς αυτό που ταίριαζε στο ρόλο και είναι αλήθεια πως και ο ίδιος ανταποκρίθηκε στο 100%.
Οι διάλογοι δυνατοί και σκληροί, σε σημείο που τσακίζουν κόκαλα παρουσιάζοντας μόνο την ωμή αλήθεια . Τα πράγματα δεν ωραιοποιούνται, αλλά παραθέτονται έτσι όπως ακριβώς είναι. Είτε είναι καλά, είτε είναι άσχημα. Άλλωστε η ζωή, όπως και τα νομίσματα, έχει δύο όψεις και καλώς ή κακώς, οφείλουμε να μάθουμε να ζούμε και με τις δύο.
Νοήματα και αξίες της ζωής μας διδάσκει το φιλμ σε κάθε ευκαιρία, που θα λέγαμε ότι εστιάζει πάρα πολύ στον άνθρωπο και τις αρετές και τα μεινονεκτήματα του.
Ο Martin Brest σκηνοθετεί την ταινία με πάθος και δίνει ζωντάνια και νόημα σε κάθε σκηνή της. Παρά τη μεγάλη διάρκεια της δεν υποπίπτει σε κοιλιές και βαρετά κομμάτια. Αντ’ αυτού έχουμε μια σταθερή ροή με πολλές κορυφώσεις. Μια κορύφωση όμως ξεχωρίζει. Αυτή στο τέλος της ταινίας όπου συναντάμε έναν από τους πιο επικούς, εκπαιδευτικούς και εμπνευστικούς λόγους, που έχουν ποτέ λεχθεί.
Για το τέλος σας άφησα το καλύτερο, που δεν είναι άλλο από τη μουσική. Ποιος δεν έχει ανατριχιάσει και λυγίσει υπό τους ήχους του τρομερού τανγκο που χορεύει o Al Pacino, με την όμορφη νεαρή ; Όλο το φιλμ συνοδεύεται από όμορφες και συναρπαστικές μελωδίες που μας ταξιδεύουν σε μια άλλη εποχή όπου όλα είχαν νόημα.
Έχετε μπροστά σας ένα αριστούργημα. Ένα από τα καλύτερα όλων των εποχών. Όσοι δεν είχατε την ευκαιρία μέχρι τώρα να το δείτε αλλά και σε όσους έλειψε ο ποιοτικός με νόημα κινηματογράφος ας μην καθυστερείτε αλλο.
Mέχρι την επόμενη πρόταση να αγαπάτε τον κινηματογράφο!
Δείτε ακόμα: Pretty Woman (1990)
Καλή διασκέδαση!!
Για επιπλέον προτάσεις θα μας βρεις στέλνοντας μήνυμα στα mail της σελίδας!
Αποστολή μας να σας προτείνουμε κάθε μέρα τις καλύτερες ταινίες.
