First Man (Ο Πρώτος Άνθρωπος, 2018)
Διάρκεια: 141 λεπτά
Σκηνοθεσία: Damien Chazelle
Σενάριο: Josh Singer
Πρωταγωνιστές: Ryan Gosling, Claire Foy, Jason Clarke
Τρέιλερ:
Δείτε ακόμη: Interstellar (2014)
Υπόθεση:
Συγκλονισμένος από το θάνατο της δίχρονης κόρης του, ο πιλότος Νιλ Άρμστρονγκ αναζητά κίνητρο και κατατάσσεται στην NASA, η οποία το 1962 ανακοινώνει το διαστημικό της πρόγραμμα Gemini.Έτσι ξεκινάει η πορεία του Αρμστρονγκ από το 1961-1969, την περίοδο δηλαδή που η NASA και το διαστημικό της πρόγραμμα βρισκόταν σε πυρετώδη προετοιμασία προκειμένου να στείλει τον πρώτο άνθρωπο στο φεγγάρι.
Σχόλιο Μιχάλης Φαλιάγκας:
Ένα αδιάφορο βράδυ Τετάρτης αποφάσισα να πάω κινηματογράφο με κάτι φίλους. Εκείνοι ως κλασσικοί λάτρες των ταινιών δράσης πίεζαν για κάτι δυνατό , εγώ ως κλασσικός “πρίχτης” τους έπεισα να πάμε να δούμε να δούμε το First Man. Και ιδού το αποτέλεσμα…
Ο Damien Chazelle ( La La Land, Whiplash ) , κάτοχος ενός Όσκαρ με το La La Land και υποψήφιος για άλλα 2 με την ίδια ταινία και το Whiplash μας σόκαρε αρχικά που σκηνοθέτησε μια ταινία χωρίς μουσικής και τραγούδι. Το θέμα μας όμως δεν είναι αυτό ,αλλά το ότι ο Σαζέλ μας έδωσε ένα αριστούργημα κατ εμέ. Υπέροχα πλάνα σε Γη και Σελήνη, τρομερή κίνηση της κάμερας τόσο σε κοντινά όσο και στην πορεία της κίνησης και σαφώς τα 2 πλάνα που με συνεπήραν ήταν της πρώτης και της τελευταίας σκηνής. Κάποιος ίσως θα πει “ναι ρε δικέ μου αλλά μιλάμε για CGI” . Φίλε μου ακόμη και αυτό όμως θέλει τέχνη και άποψη!
Στο κομμάτι του σεναρίου τώρα εγώ βρήκα ένα αγκάθι. Ο Josh Singer ( The Post, Spotlight) , αν και κάτοχος βραβείου Όσκαρ, δεν με ενθουσίασε. Επικεντρώθηκε υπερβολικά στον Άμστρονγκ και στον χαρακτήρα, του μικραίνοντας έτσι το εύρος του περίγυρού του…και τι εννοώ; Ο Σίνγκερ μας αναλύσει διεξοδικά την ζωή και την καθημερινότητά του εκείνο τον καιρό που ήταν στη NASA ,και λογικό θα μου πεις αφού για αυτόν είναι η ταινία, αλλά υπάρχει κι ένας άλλος τρόπο να αναλύσεις και να δείξεις το χαρακτήρα κάποιου, πιο πολυποίκιλος και λιγότερο ανιαρός. Αυτός είναι η προβολή του μέσω των άλλων χαρακτήρων γύρω του, κάτι το οποίο χάθηκε εντελώς στην προσπάθειά του να υπερπροβάλει τον Άμστρονγκ. Αλλά στην τελική ποιος είμαι εγώ που θα υποδείξει στον Στίνγκερ τι θα κάνει!
Το κομμάτι των ηθοποιών θεωρώ πως ήταν άψογο. Και δεν θα μπορούσε να μην ήταν εξάλλου με τέτοιο σκηνοθέτη και σεναριογράφο. Η επιλογή του Ryan Gosling (La La Land, The Notebook, Drive) στο ρόλο του Νιλ Άμστρνγκ ταίριαξε ακριβώς. Η υποκριτική του ικανότητα τον έβαλε αμέσως στον χαρακτήρα του ρόλου και αυτή η ωραία και ταυτόχρονα θλιμμένη “φάτσα” του τον βοήθησε να προσδώσει στον ρόλο μια ιδιαίτερη πινελιά. Η σύντροφός του σε αυτή την πορεία Claire Foy (Unsane, The Girl in the Spider’s web) έπαιξε κι αυτή τον δικό της ρόλο όντας μια εξαιρετική ηθοποιός , αλλά όπως προείπα θεωρώ το αδικήθηκε απο τον σεναριογράφο. Το ίδιο δεν ισχύει τόσο και για τον Jason Clarke ( Zero Dark Thirty, Everest, Mudbound) τον οποίο θεωρώ εξίσου ταλαντούχο και ικανό να διαχειριστεί τον δευτερεύοντα ρόλο που του δόθηκε απο την παραγωγή και να αναδείξει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του.
Με το τέλος της ταινίας οι φίλοι μου, σαφώς απογοητευμένοι από αυτό που είδαν ,(και λογικό για οι καημένοι περίμεναν πιστολίδι) άρχισαν την γκρίνια. Εγώ όμως δεν άκουγα και πολλά διότι είχα καταλάβει ότι το First Man μου άρεσε και στάθηκε αντάξιο των προσδοκιών μου!
Έως την επόμενη φορά, να είστε καλά και να θυμάστε « οι ταινίες είναι τα χρώματα κι εσείς ο καλλιτέχνης…φτιάξτε έναν ωραίο πίνακα»
First Man ( Ο Πρώτος Άνθρωπος, 2018)
Επιμέλεια: Μιχάλης Φαλιάγκας
Δείτε ακόμα: The Wizard of Lies (Ο μάγος των ψεμάτων, 2017)
