American Psycho (2000)
Διάρκεια: 102 λεπτά
Σκηνοθεσία: Mary Harron
Σενάριο: Bret Easton Ellis
Ηθοποιοί: Christian Bale, Justin Theroux, Josh Lucas
Trailer:
Δείτε ακόμα: The Wizard of Lies (Ο μάγος των ψεμάτων, 2017)
Υπόθεση:
Στη Νέα Υόρκη του 1987, ο Πάτρικ Μπέιτμαν (Christian Bale) , ψυχρός χρηματιστής της Γουόλ Στριτ που διακατέχεται από την ψύχωση της κοινωνικής επίδειξης, επιδίδεται ταυτόχρονα σε φρικτούς φόνους, βιασμούς και κανιβαλιστικές πράξεις, τις οποίες δεν αντιλαμβάνεται κανείς. Ίσως επειδή είναι όλα στην φαντασίωσή του…ή και όχι!
Σχόλιο Μιχάλης Φαλιάγκας:
Ένα κουραστικό καλοκαίρι, μια δύσκολη σεζόν που έπεται, τι καλύτερο λοιπόν από μια κριτική σε μια « σάικο» ταινία. Μια ταινία το εξώφυλλο της οποίας οι περισσότεροι έχουν δει (ο Κρίστιαν Μπέιλ να αντανακλάται σε ένα κουζινομάχαιρο). Το θρίλερ που μισήθηκε από τους Αμερικανούς επειδή ο δολοφόνος δεν είναι ψυχοπαθής, αλλά καπιταλιστής! Ας αφήσουμε λοιπόν τα πολλά πολλά κι ας προχωρήσουμε στην ταινία…
Η σκηνοθεσία ήταν αδιάφορη. Δεν με απογοήτευσε ούτε με ενθουσίασε. Θα μπορούσα να την χαρακτηρίζω ως «τυπική». Η Mary Harron (The Notorious Bettie Page, Alias Grace) προσπάθησε να συνδυάσει την φρενίτιδα της Νέας Υόρκης των 90’s με την ποπ κουλτούρα της προηγουμένης δεκαετίας, που κατά τη γνώμη μου δεν έπιασε και πολύ.
Το σενάριο ,σίγουρα, δεν είναι αυτό που σώζει την κατάσταση! Ο Bret Easton Ellis ,συγγραφέας του ομώνυμου βιβλίου αρχικά και της ταινίας, έβαλε την φαντασία του να δουλέψει και πήρε επάξια τα εύσημα για αυτή του την δουλεία ,έχασε όμως την μπάλα θεωρώ. Η πλοκή της ταινίας σίγουρα θα σας ιντριγκάρει ,αλλά το ότι ακόμη και σήμερα δεν υπάρχει μια επαληθευμένη επεξήγηση για το τέλος δεν είναι προς τιμήν. Επίσης όπως προανέφερα ο Μπέιμαν παρουσιάστηκε να αντιπροσωπεύει τα χαρακτηριστικά μιας μεγάλης μερίδας Αμερικανών της τότε εποχής του χρηματιστηρίου (απληστία, αθέμιτος ανταγωνισμός, ωραιοπάθεια, υλιστική ζωή και τρέλα) και αυτό μάλλον εχθρούς δημιούργησε απ΄ ότι φίλους της ταινίας.
Το κομμάτι των ηθοποιών όμως είναι αυτό για το οποίο οι δημιουργοί και οι φάνς του American Psycho μπορούν να «φουσκώνουν το στήθος τους»! Ο Christian Bale (Batman series, American Hustle, The Promise) στα πρώτα βήματα της καριέρας του μας δίνει μια από τις διασημότερες ερμηνείες στην ιστορία του κινηματογράφου (αν και πολλοί είναι αυτοί που δεν την ξέρουν λόγω της χρονολογίας). Υποδύεται τον Πάτρικ Μπέιτμαν ,ένα παθιασμένο χρηματιστή, άκρως ανταγωνιστικό και υπερβολικά ναρκισσιστή (σε βαθμό που χρίζει ιατρικής βοήθειας). Όπως ο ίδιος είχε αποκαλύψει ,εμπνεύστηκε την ερμηνεία του από ένα συνάδελφό του, τον Τομ Κρούζ, καθώς ένα βραδύ σε μια συνέντευξή του Κρούζ είδε στο πρόσωπο του «ένα υπερβολικά φιλικό χαμόγελο, χωρίς κανένα συναίσθημα στα μάτια». Η ερμηνεία αυτή του Μπέιλ αποτέλεσε ορόσημο της καριέρας του και τον έβαλε στα «μεγάλα σαλόνια» του Χόλιγουντ και της κινηματογραφικής επιχείρησης.
Εν κατακλείδι, το American Psycho είναι μια ταινία των άκρων, χωρίς ενδιάμεσες καταστάσεις. Είτε θα σε ξετρελάνει είτε θα σε απογοητεύσει. Αν θέλετε τη δική μου οπτική των πραγμάτων, η ταινία έχει να προβάλει μόνο την ερμηνεία του Μπέιλ….και τίποτα άλλο. Για να επιβεβαιώσω όμως την προηγούμενη μου άποψη περί άκρων, ρώτησα την Αθανασία ,μια τυχαία φίλη μου στο Instagram να μου μιλήσει για την ταινία και τα σχόλιά της ήταν μόνο θετικά, χαρακτηρίζοντάς την ως την καλύτερη ταινία που έχει δει. (Tip: Ο καθένας μπορεί να σου προτείνει μια ωραία ταινία που δεν έχεις δεί)
Με αυτό κλείνει κι αυτή η κριτική , έως την επόμενη φορά, να είστε καλά και να θυμάστε « οι ταινίες είναι τα χρώματα κι εσείς ο καλλιτέχνης…φτιάξτε έναν ωραίο πίνακα»
Δείτε ακόμα: What Happened to Monday (Τι απέγινε η Δευτέρα, 2017)
This Post Has One Comment
Pingback: Les Misérables (Οι Άθλιοι, 2012) · My Movies