Αφιέρωμα στον Aaron Sorkin(g) – Σεναριογράφοι
Δεν παίρνουν την δόξα που τους αναλογεί συνήθως γι αυτό αποφασίσαμε να κάνουμε ένα αφιέρωμα στους αφανείς ήρωες του κινηματογράφου που δεν είναι άλλοι από του σεναριογράφους. Ξεκινώντας με τον Aaron Sorkin.
O Sorkin (όπως τον προλογίζει και ο Jimmy Kimmel στην συνέντευξη που του πήρε) είναι ένας από τους λίγους σεναριογράφους που μπορεί κάποιος να αναγνωρίσει το πρόσωπο του. Έχοντας κερδίσει ένα Όσκαρ και έχοντας γράψει μερικούς από τους καλυτέρους διάλογους που έχουν γραφτεί ποτέ ,καθώς και ατάκες που έμειναν στην ιστορία θα μπορούσε κανείς να πει ότι αυτή η δήλωση δεν είναι υπερβολική.
Πριν όμως αρχίσουμε να παρατηρούμε την δουλειά του αξίζει να μάθουμε λίγα πράγματα για την ζωή του την οποία όπως ο ίδιος δηλώνει δεν θα ήθελε ποτέ να δει να γίνεται ταινία. Ο Sorkin μεγάλωσε στα προάστια της Νεας Υορκης η μητέρα του ήταν δασκάλα και ο πατέρας του ήταν δικηγόρος που ασχολούνταν με τα πνευματικά δικαιώματα ο οποίος πολέμησε στο Β’ παγκόσμιο πόλεμο. Και τα δυο μεγαλύτερα αδέρφια του Sorkin έγιναν δικηγόροι . Όπως ο ίδιος ο Sorkin έχει δηλώσει: «Μεγάλωσα σε μια οικογένεια στην οποία στο οικογενειακό τραπέζι άμα χρησιμοποιούσες μια λέξη ενώ μπορούσες να είχες χρησιμοποιήσει δέκα απλά δεν προσπαθούσες αρκετά. Όλοι στην οικογένεια μου είναι πιο έξυπνοι από εμένα. Όλοι οι φίλοι μου είναι πιο έξυπνοι από εμένα . Οπότε άρχισα με τον καιρό να απολαμβάνω τον ήχο έξυπνων ανθρώπων να διαφωνούν». Όντως για τον Sorkin οι διάλογοι έχουν μια λυρικότητα και είναι σαν μουσική στα αυτιά του . Αυτό ξεκίνησε όταν πριν ακόμα μπει στην εφηβική ηλικία οι γονείς του τον πήγαν να δει στο Broadway το θεατρικό « Who Killed Virginia Wolf» .
Το μικρόβιο είχε μπει στον Sorkin ο όποιος στα δεκαεννέα του σπουδάζει στο Syracuse University για πτυχίο στις καλές τέχνες και πιο συγκεκριμένα στο Musical Theatre . Από το πανεπιστήμιο ο Sorkin αποφοίτησε το 1983 και μετακόμισε στη Νέα Υόρκη με την ελπίδα να παίξει στο Broadway. Φυσικά τα πράγματα εκεί δεν ήταν ακριβώς όπως τα περίμενε και αναγκάστηκε να κάνει πολλές δουλειές για να επιβιώσει μερικές εκ των οποίων ήταν να πουλάει εισιτήρια, να πουλάει μπλουζάκια αλλά και να είναι bartender στο Palace Theater. Μια δουλειά που έμελε να του αλλάξει τη ζωή καθώς ήταν κατά τη διάρκεια του πρώτου μέρους της παράστασης που έγραφε σε χαρτοπετσέτες το σενάριο για το A few good men. Η τύχη άρχισε να του χαμογελάει όταν ένα από τα μικρά θεατρικά τα οποία έγραφε παίχτηκε στο West Bank Café Downstairts Theater Bar. Εκεί γνώρισε και τον πρώτο του ατζέντη ο οποίος θα κατάφερνε να κάνει το «A few good men» να ανεβεί στο Broadway και αργότερα να το προωθήσει και στο Hollywood. Στο Hollywood ο Sorkin δοκιμάζει κρακ και εθίζεται. Μπαίνει σε μια κλινική απεξάρτησης αλλά βγαίνοντας δεν μπορεί να μείνει για πολύ καιρό καθαρός και ξανακυλάει. Toν συλλαμβάνουν για κατοχή και αυτή την φορά αφού γλυτώσει ξεκόβει μια και καλή. «Ακόμα το σκέφτομαι μερικές φορές . Ευτυχώς που με συνέλαβαν τότε γιατί θα συνέχιζα να κάνω χρήση και τώρα το πιο πιθανόν θα ήμουν νεκρός.» λέει σε μια συνέντευξη του.
Θα ασχοληθούμε με 3 από τις σημαντικότερες ταινίες του :
1. A Few Good Men
(-You want the truth? You can’t handle the truth! )
Είναι σημαντικό πριν ξεκινήσουμε την ανάλυση αυτής της ταινίας να έχουμε στο μυαλό μας τρία πράγματα:
Α) Η ταινία είναι εμπνευσμένη από μία συζήτηση που είχε ο Aaron στο τηλέφωνο με την αδερφή του Deborah η οποία έχοντας αποφοιτήσει από την Νομική του Boston University πήγαινε στην ακτή Γκουαντάναμο για να υπερασπιστεί μια ομάδα καταδρομέων οι οποίοι έφτασαν πολύ κοντά στο να σκοτώσουν έναν δικό τους μετά από καψόνια που του έκαναν. Τα καψόνια όπως και στην ταινία είχαν διαταχτεί από κάποιον ανώτερο.
Β) Η ταινία είχε γραφτεί αρχικά σαν θεατρικό οπότε τα στοιχεία του διαλόγου είναι πολύ έντονα ακόμα και στην ταινία. Ο διάλογος άλλωστε είναι από τα τα πολύ δυνατά σημεία του Sorkin.
Γ) Ο σπουδαίος σεναριογράφος William Goldman (στον οποίο ο Sorkin αναφέρεται πάντα ως μέντορα) έκανε ένα ανεπίσημο rewrite του σεναρίου το οποίο άρεσε παρά πολύ στο Sorkin ο οποίος ενσωμάτωσε κάποιες από τις αλλαγές και στο δικό του σενάριο. H υπόθεση της ταινίας έχει να κάνει με έναν δικηγόρο ο οποίος αναλαμβάνει να υπερασπιστεί δυο πεζοναύτες οι οποίοι κάνοντας ένα καψόνι σε έναν συνάδελφο τους τον σκότωσαν και δικάζονται γι αυτό. Στην πραγματικότητα η ταινία έχει να κάνει με τον στρατό. Την όλη ιδεολογία που έχουν οι πεζοναύτες και οι στρατοκαύλοι άνθρωποι της Αμερικής αλλά ακουμπάει και έννοιες όπως τιμή και πατρίδα.
Μια από τις εικονικότερες σκηνές σε ταινία:
2.The Social Network
(-If you guys were the inventors of facebook. You would have invented facebook.)
Για αυτή την ταινία είναι καλό να έχουμε στο μυαλό μας τρία πράγματα:
Α) Ο Sorkin ξεκαθάρισε ότι η ταινία δεν αποτελεί ένα biopic αλλά ένα δράμα δικαστηρίου.
Β)Σκηνοθέτης της ταινίας είναι ο David Fincher ένας από τους πιο οπτικούς σκηνοθέτες της εποχής μας. Θα έλεγε κανείς ότι το να συνεργαστεί ένας σεναριογράφος ο οποίος γραφεί κατά κύριο λόγο διάλογο με έναν τόσο οπτικό σκηνοθέτη θα ήταν αδύνατο. Τελικά η συνεργασία επιτεύχθηκε με τον Fincher ωστόσο να κάνει αρκετές «προτάσεις» για αλλαγές στο σενάριο οι περισσότερες από τις οποίες εισακούστηκαν. Μια από αυτές τις σκηνές όπως περιγράφει ο ίδιος ο Sorkin ήταν από τις αρχικές σκηνές στην οποία ο Mark γυρίζει στο δωμάτιο του αφού έχει χωρίσει και παίρνει να πιεί μια μπύρα . Ο Sorkin στο σενάριο του είχε γράψει ότι βάζει να πιει ουίσκι αφού πίνει για να μεθύσει αλλά ο Fincher επέμενε το πότο που να πίνει ο Mark να είναι μπύρα. Υπήρξε μεγάλη συζήτηση πίσω από αυτό το απλό γεγονός .Στο τέλος όμως επικράτησε η άποψη του Fincher.
Γ) Είναι βασισμένο σε βιβλίο οπότε μπορούμε να πούμε ότι ένα μεγάλο μέρος τους υλικού προϋπήρχε.
Η ταινία αφόρα την «ιστορία» του Mark Zuckerberg του ιδρυτή του Facebook ο οποίος μηνύθηκε από δύο αδέρφια τα οποία υποστήριζαν ότι τους έκλεψε την ιδέα.
Στην πραγματικότητα η ταινία έχει να κάνει με μια φιλία κατά την προσωπική μου άποψη. Την φιλία μεταξύ του Mark και του Saverin «συνιδρυτή» του facebook ο οποίος αργότερα κατέληξε να κάνει και αυτός μήνυση στον Zuckerberg.
Το trailer της ταινίας:
3.Steve Jobs
(-You didn’t have seconds you had three weeks. The universe was created in a third of that time.
-Well Someday you will have to tell us how you did it)
Δυο πράγματα που θα πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας για την ταινία:
Α)Είναι και αυτή βασισμένη σε βιβλίο που αφηγείται την ζωή του Steve Jobs άρα πάλι προϋπήρχε ένα υλικό πάνω στο οποίο βασίστηκε ο Sorkin.
B) Η ερεύνα του Sorkin γι αυτή την ταινία έφτασε πολύ βαθιά αφού επικοινώνησε ακόμα και με τον ίδιο τον Andy Hertzfeld στον οποίο έστειλε mail με ερωτήσεις για να φτάσει όσο το δυνατόν πιο κοντά στο να ανακαλύψει ποιος ακριβώς ήταν ο Steve Jobs και να μπορέσει να γράψει γι αυτόν.
Η ταινία μας δείχνει τον Steve Jobs την ιδιοφυΐα όπως τον έχουν αποκαλέσει κατά καιρούς διάφοροι πολύ σημαντικοί άνθρωποι. Το έξυπνο κομμάτι είναι ότι σκιαγραφούμε τον χαρακτήρα του παρατηρώντας πως συμπεριφέρεται πριν από τρεις παρουσιάσεις για το προϊόν Mac. Επιπλέον μας δείχνει πολλά περισσότερα πράγματα πέρα από τον χαρακτήρα του. Τέλος βλέπουμε την σχέση που είχε με την κόρη του και τις σχέσεις που δημιουργούσε με τους συνεργάτες του καθώς και τον τρόπο σκέψης του και την ιδιοσυγκρασία του.
Trailer:
Αφιέρωμα στον Aaron Sorkin(g) – Σεναριογράφοι
Επιμέλεια: Αναστάσης Μαυρογιάννης
Αυτά από έμενα προς το παρόν μέχρι την επόμενη φορά μην ξεχνάτε πως είστε οι σκηνοθέτες της ζωής σας~
Δείτε Ακόμα : Top 10 Short Films (Οι 10 καλύτερες ταινίες Μικρού Μήκους)
Καλή διασκέδαση!!
Για επιπλέον προτάσεις θα μας βρεις στέλνοντας μήνυμα στα mail της σελίδας!
